ഇതു കവിത
ദിനാന്ത്യത്തില്
എനിക്ക്
ഉരുകിയൊലിക്കുവാന്
എന്നെ തോല്പിച്ച
പകലിനോടു
പൊരുതി
ആഴിയില്
ആര്ത്തലച്ചു
പെയ്യുവാന്
സ്വാന്തനത്തിന്റെ
നിറവില്
ഒരു മഴനുലായ്
അരിച്ചിറക്കുവാന്
സ്വപ്നങ്ങളുടെ
മഴ കുളമ്പടികള്ക്ക്
കാതോര്ക്കുവാന്
പിന്നെ
സ്ഥിരതയുടെ അക്കരെയെയും
ഇക്കരെയെയും തകര്ത്ത്
നിശബ്ദതയുടെ മുന്നാംകര
തേടി തുഴയുവാന്,
അകം ലോകത്തിന്റെയും
പുറം ലോകത്തിന്റെയും
തീരങ്ങളെയും വിട്ട്,
ലാവണ്യാനുഭവത്തിന്റെ
പരകോടിയിലെക്ക്
തീരാത്ത യാത്രയാകുവാന്
ഒടുവില്
ഉരുകിയൊലിച്ചു
തുലികതുമ്പിലുടെ
ഒഴുകി ,
വാക്കായ്
വരിയായ്
കവിതയായ്
എനിക്ക്
എന്നോട് തന്നെ
കലഹിക്കണം
ഈ ഇരുട്ട് മുറിയില്
എനിക്ക്
എന്നോട് തന്നെ
കലഹിക്കണം
ദിനാന്ത്യത്തില്
എനിക്ക്
ഉരുകിയൊലിക്കുവാന്
എന്നെ തോല്പിച്ച
പകലിനോടു
പൊരുതി
അജയ്യയാകുവാന്
വേദനയുടെആഴിയില്
ആര്ത്തലച്ചു
പെയ്യുവാന്
സ്വാന്തനത്തിന്റെ
നിറവില്
ഒരു മഴനുലായ്
അരിച്ചിറക്കുവാന്
സ്വപ്നങ്ങളുടെ
മഴ കുളമ്പടികള്ക്ക്
കാതോര്ക്കുവാന്
പിന്നെ
സ്ഥിരതയുടെ അക്കരെയെയും
ഇക്കരെയെയും തകര്ത്ത്
നിശബ്ദതയുടെ മുന്നാംകര
തേടി തുഴയുവാന്,
അകം ലോകത്തിന്റെയും
പുറം ലോകത്തിന്റെയും
തീരങ്ങളെയും വിട്ട്,
ലാവണ്യാനുഭവത്തിന്റെ
പരകോടിയിലെക്ക്
തീരാത്ത യാത്രയാകുവാന്
ഒടുവില്
ഉരുകിയൊലിച്ചു
തുലികതുമ്പിലുടെ
ഒഴുകി ,
വാക്കായ്
വരിയായ്
കവിതയായ്
എനിക്ക്
എന്നോട് തന്നെ
കലഹിക്കണം
ഈ ഇരുട്ട് മുറിയില്
എനിക്ക്
എന്നോട് തന്നെ
കലഹിക്കണം
ഈ കവിതയില്
ReplyDeleteഎന്റെ ഹൃദയം കുടികൊള്ളുന്നു
വായനക്കാരെന്റെ മിടിപ്പും കുടി ചേരുമ്പോള്
കവിതക്ക് ജീവന് വയ്ക്കുന്നു
വാക്കുകള്
ReplyDeleteമഴനൂലായി പെയ്തിറങ്ങി,
പുഴപോലെ പരന്നൊഴുകുന്നു..
നല്ല കവിത,
ഒരു മുള പൊട്ടിപ്പുറപ്പെട്ടു കഴിഞ്ഞു..ആശംസകള്!!